news-background
news-background

توصیه «فیلیپ سیمور هافمن» به «جرمی استرانگ» برای بازی در نقش شخصیت‌های واقعی

 

هافمن همیشه معتقد بود بازیگری که نقش یک شخصیت واقعی را بازی می‌کند اهمیت بیشتری نسبت به آن شخصیت دارد.

 

«جرمی استرانگ» که ماه گذشته به لطف بازی در «وراثت» (دانلود سریال Succession با لینک مستقیم) شبکه‌ی HBO برنده‌ی امی بهترین بازیگر مرد در بخش سریال‌های درام شده، حالا با بازی در فیلم «دادگاه شیکاگو ۷» (دانلود فیلم The Trial of the Chicago 7 با لینک مستقیم) «آرون سورکین» رسماً برای کسب اسکار هم رقابت خواهد کرد. استرانگ در این فیلم پرستاره نقش «جری روبین» را بازی می‌کند، یک فعال اجتماعی ضد-جنگ و هم-بنیان‌گذار «حزب بین‌المللی جوانان». او می‌گوید توصیه‌ی «فیلیپ سیمور هافمن» فقید سبب شده که چالش‌های بازی در نقش یک شخصیت واقعی برای او آسان‌تر شود. اخبار سینمای جهان را از ۳۰نما دنبال کنید.

استرانگ هفته‌ی گذشته به «پلی‌لیست» گفت: «به یاد می‌آورم که گفتگویی با فیل هافمن داشتم وقتی که داشت آماده‌ی بازی در «مرشد» (دانلود فیلم The Master با لینک مستقیم) می‌شد. شروع کردم به حرف زدن در مورد «ال. ران هابرد» [بنیان‌گذار فرقه‌ی ساینتولوژی که بسیاری باور داشتند شخصیت هافمن از او الهام گرفته شده]، اما [هافمن] عاقبت گفت: «نه. تو به عنوان یک بازیگر کار می‌کنی تا جوهره‌ را خودت بیابی. سعی نمی‌کنی نقش بازی کنی، قرار نیست شخصیت او را تقلید کنی.»

هافمن متخصص بازی در نقش شخصیت‌های واقعی بود و در آن زمان خودش را برای بازی در نقش «لنکستر داد» رهبر یک فرقه‌ی مذهبی در «مرشد». او پیش‌تر برای بایز در نقش «ترومن کاپوتی» در فیلم درام «کاپوتی» (دانلود فیلم Capote 2005 با لینک مستقیم) برنده‌ی اسکار شده بود. به اعتقاد هافمن، بازی در نقش یک شخصیت واقعی کمتر در مورد به تصویر کشیدن جوهره‌ی وجود آن شخصیت و بیشتر در مورد یافتن همان جوهره در خود است.

بنابراین تعجب‌آور نیست که هافمن به پرسش‌های استرانگ در مورد هابرد توجهی نمی‌کند. اگرچه «پل توماس اندرسون» در «مرشد» عناصری از فرقه‌ی ساینتولوژی و بنیان‌گذارش را گنجانده، اما هافمن در مصاحبه‌هایش اغلب این ادعا نقش او از هابرد الهام گرفته شده را نمی‌پذیرفت.

هافمن در سال ۲۰۱۴ در مصاحبه با «ایندیپندنت» گفت: «پل از عناصر «ال. ران هابرد» برای تکمیل داستان و شخصیت استفاده کرده، اما من نه زیرا واقعاً نقش او را بازی نمی‌کردم. او یک شخصیت جعلی است. بنابراین من سعی کردم به چیزهای دیگر درون خودم فکر کنم. در موردش بسیار دقیق بودم. به بازی در نقش هابرد علاقه‌ای نداشتم، زیرا در نهایت، داستان در مورد او نیست، این بود که نمی‌خواستم گیج‌کننده باشد.»

دوستی هافمن و استرانگ به صحنه‌ی تئاتر نیویورک برمی‌گردد، اما آن‌ها هیچ‌گاه فرصت بازی در یک فیلم بلند در کنار یکدیگر را پیدا نکردند.

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید