news-background
news-background

بررسی سریال The Marvelous Mrs. Maisel: استند‌آپ فمینیست کاربلد!

میریام زنی جوان در دهه‌ی ۵۰ میلادی در نیویورک است که می‌خواهد استندآپ کمدین شود و برای رسیدن به این هدف تلاش می‌کند.

سریال «خانم میزل شکفت‌انگیز» (The Marvelous Mrs. Maisel) یکی از موفق‌ترین و پرطرفدارترین سریال‌های سال گذشته بود که موفق به کسب دو جایزه‌ی گلدن گلوب در بخش‌های بهترین سریال کمدی و بهترین بازیگر نقش اول در یک سریال کمدی و تعداد زیادی جایزه‌ی امی شد. فصل دوم آن در تاریخ پنجم دسامبر ۲۰۱۸ از سرویس آمازون پرایم پخش شد، خالق سریال ایمی شرمن پالادینو است و  در آن ریچل برازنان در نقش میریام میج میزل بازی می‌کند.

در سال‌های اخیر و زمانی که جنبش‌های فمینیستی در حال گسترش در عرصه‌ی هالیوود بودند، محصولات متنوع بد و خوب زیادی تولید شد. بعضی از فیلم‌ها و سریال‌ها از جنبه‌ی هنری هم خوب بودند و درخشیدند و بعضی صرفاً بخاطر محتوای فمینیستی تحویل گرفته شدند. اما یکی از محصولاتی که در این میان درخشید و از لحاظ هنری هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، سریال «خانم میزل شگفت‌انگیز» بود.

در مواجهه با محصولات فمینیستیِ سال‌های اخیر بستگی دارد شما جزو کدام مخاطبان باشید: منتقدان مجله‌ها و سایت‌های معروفی که برای هر محصولی با یک شخصیت اصلی زن هورا می‌کشند، یا یک علاقه‌مند به سینما و محصولات تصویری که دنبال محتوای خوب، فارغ از بحث‌های فراسینمایی است (مشابه فیلم‌هایی با قهرمانی از اقلیت‌ها). نکته‌ی مهمی که درباره‌ی سریال خانم میزل شگفت‌انگیز وجود دارد، این است که جزو هر دسته باشید، از آن لذت خواهید برد.

یک سریال خوش‌ساخت و جذاب که نه‌تنها داستان جالبی دارد که می‌تواند شما را دنبال خودش بکشد، بلکه مفاهیم فراسینمایی‌اش را هم با لحن شوخ و شنگی تعرف می‌کند. لحنی که موفق شود علاوه بر انتقال پیام، در ذوق مخاطب نیز نزند.

همان‌طور که گفته شد، بار فیمنیستیِ سریال بالاست. خیلی هم بالاست. اما به شیوه‌ای درست. همان انتظاری که از یک اثر فمینیستی خوب داریم. زنی که در جامعه‌ی مردانه به دنبال موفقیت خودش است. زنی که البته خودش فمینیست نیست. یا حداقل در ابتدای سریال نیست. حقوق خودش را به عنوان یک فرد در جامعه فراموش کرده و همانطور که مادرش به او یاد داده، تبدیل شده به یک زن خانه‌دار که تمام تلاشش برای به موفقیت رسیدنِ شوهرش است. بدون هیچ چشم‌داشتی. تصویری که کم‌کم با جلو رفتن سریال رنگ می‌بازد. و البته در همان ابتدای سریال هم با چنان لحن طنزی به تصویر کشیده می‌شود که هر مخاطبی را به خودش جذب می‌کند.

سریال به عنوان یک سریال طنز هدفش اول رقم زدن دقایقی جذاب و مفرح برای مخاطب است. به این مهم دست پیدا می‌کند. و در طول همین هدف، تمام نکات فمینیستی‌اش را هم بیان می‌کند. همان چیزی که از یک اثر خوب انتظار داریم.

اولین ویژگی‌ای که چشم مخاطب را می‌گیرد پلان‌های طولانی و پردیالوگ و پرشخصیت با حرکت‌های مدوام دوربین است. دوربین در اغلب سکانس‌ها سیال است و دائم بین شخصیت‌ها حرکت می‌کند. دیالوگ‌ها بدون وقفه و با سرعت هرچه تمام‌تر از پی هم می‌آیند. شوخی‌ها با سرعت زیادی پشت هم ردیف می‌شوند. و هنوز به جک قبلی می‌خندید که جک بعدی از راه می‌رسد.

طنز سریال بهترین بخش آن است. میج میزل فردی است که هدفش تبدیل شدن به یک استند‌آپ کمدین است. آدم شوخ‌طبعی که به همه‌ی اتفاقات زندگی‌اش نگاه طنزآمیز دارد. و نه فقط هنگام اجرای استند‌آپ که در همه‌ی لحظات با شوخی‌هایش مخاطب را بمباران می‌کند. اما او تنها کسی نیست که شما را می‌خنداند. همه‌ی شخصیت‌ها با دیالوگ‌هایشان بر لبان شما لبخند می‌نشانند. نه فقط با جمله‌های طنز و کنایه (که سریال پر از آن‌هاست)، که حتی با دیالوگ‌های جدی‌شان.

البته طنز سریال یکی از نکاتی است که ممکن است حتی مخاطب را دلسرد کند. اگر با نگاه طنزی مشابه سریال‌های سیت‌کام سراغ آن بروید، ممکن است سرخورده شوید. چرا که مدل طنز سریال با آن سیت‌کام‌ها کاملا فرق دارد. قرار نیست تمام طول سریال قهقهه بزنید. ضمن اینکه تعداد زیادی از شوخی‌های سریال شامل بازی با کلمات است که برای مخاطب غیرانگلیسی‌زبان فهمش کمی سخت است. سرعت بالای ادای دیالوگ‌ها هم یکی از عواملی‌ست که ممکن است مخاطب را پس بزند. خیلی محتمل است که وسط خنده‌هایتان یکی دو شوخی را از دست بدهید.

اما داستان سریال، و کیفیت تولید آن آنقدر قوی است که باز هم می‌توان آن را با دقت دنبال کرد. ماجراهای خانم میزل و تلاشش برای رسیدن به هدف به اندازه‌ی کافی خوش‌ساخت از آب درآمده که برای تماشای آن تا به انتها اشتیاقتان فروکش نکند.

حالا و با این همه تعریف و تمجید از سریال، برویم سراغ بررسی فصل دوم.

خانم میزل در فصل دوم و بعد از کسب اندکی موفقیت در فصل اول، ماجراهای جدید پیش‌رو ندارد. بله، ندارد! هنوز هم دنبال تبدیل شدن به یک استندآپ کمدین است. او هنوز هم یک زن همه فن‌حریف و کارراه‌انداز است. در محل کار و زندگی به همه کمک می‌کند و با روی همیشه گشاده‌اش کارها و مسئولیت‌های مختلف را به پیش می‌برد. و هنوز هم دنبال محلی برای اجرای استندآپ است.

در فصل دوم ماجراهای پیرامون میج و خانواده‌اش گسترده‌تر می‌شود. ماجراهای اختصاصی سایر شخصیت‌های سریال کمی بیش از اندازه زیاد شده و مخاطب را از داستان شخصیت اصلی کمی دور می‌کند. اینکه شخصیت‌های فرعی هرکدام داستان خود را داشته باشند معمولاً به عنوان نکته‌ی مثبت هر سریالی تلقی می‌شود. در اینجا اما پیوستگی حوادث را کم می‌کند. و داستان اصلی یعنی موفقیت میج را به تاخیر می‌اندازد. شاید دلیلش ده قسمتی شدن فصل دوم باشد. اتفاقی که مخاطب با خودش بگوید کاش نمی‌افتاد و فصل دوم هم مانند فصل اول در هشت قسمت پخش می‌شد.

فصل اول سریال مانند اغلب سریال‌ها، مقدمه‌چینی می‌کند و مخاطب در فصل دوم منتظر شروع داستان است اما این اتفاق نمی‌افتد. یا حداقل آن‌طور که انتظارش را داریم اتفاق نمی‌افتد. ماجراهای فرعی برای میج و بقیه شخصیت‌ها گاهی حوصله‌ی مخاطب را سر می‌برد. برای مثال فصل دوم شامل دو مسافرت بزرگ است که اندکی داستان را از مسیر اصلی خودش خارج می‌کنند.

سریال آن‌قدر سرگرم تعریف کردن ماجرهای جزئی می‌شود که داستان اصلی را فراموش می‌کند و باید گفت این خرده‌داستان‌ها که در فصل اول جزو نکات مثبت سریال بودند، این‌جا جزو نقاط ضعف آن می‌شوند.

آن شلوغی در اجرای صحنه‌ها و ادای دیالوگ‌ها که پیش‌تر گفتیم، در فصل اول یکی از نکاتی بود که برای ایجاد لحن به کار می‌رفت و جزئی از روایت سریال بود. در این فصل گاهی به نظر می‌رسد صرفاً به این دلیل از آن استفاده می‌شود که از جنبه‌ی بصری دنباله‌ی فصل اول باشد و همان لحن حفظ شود. اینجا این شلوغی دیگر جزئی از روایت نیست و کارکرد قبلی خود را از دست می‌دهد.

پررنگ‌تر شدن بعضی از شخصیت‌های فرعی، یکی از نکات مهم این فصل است. اکثر شخصیت‌های فرعی داستان خود را می‌گیرند. ولی این اتفاق برای یکی از بهترین شخصیت‌های سریال نمی‌افتد و آن شخصیت سوزی است. سوزی که مدیر برنامه‌های میج است با بازی چشمگیر «آلکس برستین» آن داستان و زمانی که حقش است را نمی‌گیرد. در حالی که بعد از خود میج، کامل‌ترین و جذاب‌ترین شخصیت سریال است. شخصیتی که از طبقه‌ای متفاوت با سایر شخصیت‌های سریال پا به داستان گذاشته. اما نقشش آنقدر که دوست داریم پررنگ نمی‌شود.

 از نکات مهمی که سریال در این فصل حفظ کرده یکی این است که روند سریال همانند فصل اول به گونه‌ای است که موانع بزرگی برای شخصیت‌های اصلی به وجود نیاید. یا اگر به وجود آمد با همان لحن طنز همیشگی که در لحظه‌لحظه و گوشه‌گوشه‌ی سریال در جریان است، به مقابله با آن بپردازند و آن را از سر راهشان بردارند. و نکته‌ی بعدی این که سریال (به‌خصوص در فصل دوم) به طرز هوشمندانه‌ای پر از شوخی‌های بی‌مزه است. با دو هدف: اول اینکه توازن بین شوخی‌ها حفظ شود و بعد اینکه مخاطب قدر شوخی‌های خوب را بیشتر بداند. نکته‌ای که اعتماد به نفس بالا و تسلط سازنده را به رخ مخاطب می‌کشد.

در نهایت با وجود نکات منفی‌ای که گفته شد، فصل دوم سریال، به اندازه‌ی کافی خوب و تماشایی است. و باید دیدن آن را به هرکسی توصیه کرد.

دیدگاه‌ها

برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
۶ دی ۱۳۹۷ ۰۰:۳۱

سلام . ببخشید این همون فیلمه که شبیه کارتون میشدن پرستار بچه ها میاد

نمایش اسپویل
۱۰ دی ۱۳۹۷ ۲۲:۰۵

سلام. خیر. اینی که شما اشاره کردی Mary Poppins Returns عه.

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۱۰:۵۷

فرم فیلم یه جورایی منو یاد فیلم های فانتزی موزیکال میندازه و این برام خیلی جالبه که میچ وقتی میگه اجرا داره دائم باید تاکید کنه که خواننده نیست??? و البته همونطور که گفتید نکته مثبت سریال اینه که مفاهیمی که میخواد بگه رو در حد طنز لطیف میکنه و بر خلاف اکثر فیلم های فمنیستی مفهوم و شعار، برجسته تر از سریال نیست

نمایش اسپویل
۳ دی ۱۳۹۷ ۲۳:۴۵

این سریال عالیه. واقعا چیزی به جز این نمیتونم بگم. بازیگراش عالی.همشون.حتی کوچیک ترین نقش ها.جزییات فیلم،موسیقی ،لباس... عالیییی

نمایش اسپویل
۳ دی ۱۳۹۷ ۱۹:۱۰

اسم فمینیست میاد هرجا، بدنم کهیر میزنه! هیچ فرقی ندارن با اون دسته از مردا که اعتقاد دارن زن برای آشپزخونه اس با این تفاوت که اونا فکر میکنند مرد برای آشپزخونه اس :)) منکرش هم خودشو گول میزنه! حقوق برابر رو با مساوی بودن اشتباه گرفتند و همش میخواهند مساوی باشند در صورتی که هیچوقت همچین چیزی ممکن نیست و همین تفاوت ها هستش که زندگی رو قابل تحمل کرده. هر فیلم و سریالی هم که داخلش فمینیست باشه مطمئن باشید خط مشی داره اون پشت و داره چیزی رو القا میکنه! سینما باید فراتر از جنسیت ها باشه نه اینکه برای بالا رفتن یه روزی با فلان کارگردان به انتخاب خود یه کاری کنی و بعدا بری جنبش راه بندازی و هشتگ می تو بزنی و اتهام بزنی! برید مطالعه کنید بعد از اتفاقات هشتگ می تو مردا میترسید از اتهامات و مجبور بودن موقع فیلم برداری یه طبقه دیگه از هتل فیلم برداری اتاق بگیرند و یا موقع ناهار خوردن تنها با یه زن تو یه اتاق نباشند چون اتهام زدن واقعا کار آسونی بود ولی اثباتش سخت! f*ck new world order

نمایش اسپویل
۳ بهمن ۱۳۹۷ ۰۱:۳۱

زن و مرد باید حقوق مساوی داشته باشن . ولی اینکه میگن زن و مرد باهم مساوی یا برابر هستن خیلی عجیب و غریبه . بعضی ها میگن هر کاری رو که این جنسیت میتونه بکنه اون جنسیت هم میتونه دقیقا همون کارو بکنه . خب این تا حدودی درسته . ولی موضوع اینه که هر جنسیتی میتونه یه کاری رو به نحو شایسته ای انجام بده که اون یکی نمیتونه .

نمایش اسپویل
۷ دی ۱۳۹۷ ۰۰:۲۷

همین جایی که توش بزرگ شدیم + 1400 سال گذشته + دوران تاریک و قرون وسطا (دوران قبل از رنسانس و جدایی دین از سیاست)! اگه این برات کافی میتونی یه سر بزنی به عربستان و واتیکان

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۲۳:۴۸

منظور من از برابری زن و مرد همون حقوقشون بود.نه اینکه یکی باشن.همه باید برابر باشن فرقی نمیکنه زن باشن مرد باشن سیه باشن سفید باشن گرایش جنسیشون متفاوت باشه. کلا رسانه بی طرف نداریم.هر فیلمی،سریالی،شبکه ای،هر چیزی یه هدفی داره ومیخواد یه پیامی رو برسونه.یکی ام مثل این سریال فمنیستیه.پس بر اساس گفته شما همه دارن به مخاطب خیانت میکنن.آزادی یعنی حق انتخاب داشتن. شما میتونی اتنخاب کنی ببینی میتونی اتخاب منی نبینی. میتونی خوشت بیاد میتونی خوشت نیاد.یه فیلم بی طرف شما به من بگو. یه رسانه بی طرف بگو. داریم واقعا؟ منم به این باور دارم که هر کسی بی گناهه تا وقتی که ثابت بشه. اما عکس العمل همه رو نمیشه پیش بینی و کنترل کردو بالاخره هر جامعه ای فرق میکنه. تجاوز فرقی نمیکنه تو کجا باشه. فردی که بهش تجاوز میشه ، خورد میشه از داخل. هزارتا مسئله هست که تو سرش میگذره. مگه چیز راحتیه که بخواد بگه.خانوادش هست.اطرافیانش هست.شغلش هست و... خیلی چیزای دیگه. و درباره "تنها راه کنترل انسان در گذشته توسط دین بوده" همین دینی که به گفته شما تنها راه کنترل انسان ها بوده. حالا هر دینی. خودش باعث خیلی از تبعیض ها و تفرقه ها هست.

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۱۹:۵۹

(مثل دین که روی کاغذ خیلی چیز ها میگه ولی تو عمل یه چیز دیگست) ی مثال میزنین لطفا تا ما هم بفهمیم

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۱۸:۲۳

توصیه میکنم حتما استندآپ کمدی های جرج کارلین رو ببینید. https://30nama.club/search?cast=nm0137506

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۱۸:۲۰

khakik: سلام دوست عزیز صحبتتون چند بخشی بود به ترتیب جواب میدم بهتون اون قسمت از حرفتون که گفتید : در کل اصل فمنیسم برابری زن و مرده. اتفاقا کاملا هم ممکنه. باید عرض کنم که در ابتدا اصل فمنیسم برابری حقوق زن و مرد بود در اروپا که عبارت بود از حقوق و دستمزد یکسان، حق رای و خیلی چیزهای دیگه میگفتن برای مثال زمان ناهار اگر یک مرد دو تکه نان داره من زن هم باید دو تکه داشته باشم. تا اینجاش مشکلی نداره و از نظر حقوق انسانی یچیز کاملا طبیعی بود و باید رعایت بشه به نظر من اما وقتی گفته میشه زن و مرد یکی هستند و برابرند اشتباه هستش زن یک مخلوق با ساختار متفاوت و مرد هم یک مخلوق با ساختار متفاوته و این تفاوت هیچ نشانه ای از اینکه کدوم یکی برتر هستند یا نیستند نداره! این انسان هستش که برای خواسته های بیشتر خودش سعی داره تفاوت هارو خوب و بد نشون بده! نه زن جنس دوم هستش و نه مرد! اصلا معنایی جنس اول و دوم! اگر دقت کرده باشید تنها راه ادامه زندگی برای بشر باهم بودن زن و مرد هستش در کنار هم! این یعنی اهمیت جفتشون در یک اندازه هستش! نه مرد میتونه تنهایی ادامه بده و نه زن! پس همین تفاوت هاست که زندگی رو زیبا کرده. قسمت بعدی حرفتون که گفته بودم القا میکنه و گفتید که: میشه بگید چیش بده؟ باید بهتون بگم که این کار خیانت حساب میشه! فرض کنید عقاید نئونازیسم از یک شبکه القا بشه، یک شبکه که مخاطبش عمومی هستش! نئونازیسم از دید طرفدارهاش هیچ مشکلی نداره ولی از دید یک سری مشکل داره پس خیانت محسوب میشه به مخاطب عادی! حالا یه مثال دیگه فرض کنید دین اسلام یا یهودیت یا مسیحیت یا هر دین دیگه ای القا بشه از تلویزیون عمومی در صورتی که دین های قابل قبول و بدون مشکلی هستند ها اما چون از شبکه عمومی پخش میشه خیانت به مخاطب عادی محسوب میشه و کار پسندیده ای نیستش. حالا چه خوب باشه چه بد باشه. قسمت بعدی حرفتون صحیح هستش و بنده تایید میکنم با عقیده شخصی خودم اما قسمت بعدترش که گفتید: فلان کارگردان یه کاری کرده.و... خب دقیقا همین حرفه شما مگه بودید که تهمت میزنید؟ الان کوین اسپیسی برای مثال بهش انگ متجاوز زده شد و بدون قضاوت در دادگاه عمومی شغلشو از دست داد و...! این کار قضاوت یه طرفه نیست؟ همین قضیه برای کریستین رونالدو پیش اومد! واسه من سواله که تو یه جامعه مدرن و غیرسنتی اگر تجاوز میشه چرا چندین سال بعد فاش میشه؟ مگر جامعه سنتی هستش مثل ایران که طرف ترس از پدر و مادر و.. داشته باشه!!! اونجا که آخرت روشن فکری هستش و جامعه پست مدرن هستش! واقعا مشکوک نیست؟؟؟ بعدشم داستان نخ و سوزن و قاضی هستش!! گروهی تجاوز نشده که طرف نتونه مقاومت کنه!! یکم باید با چشم باز قضایا رو دید و چیزی که اونا میخوان باور کرد رو باور نکرد! و در پایان هم که گفتید: تبعیض جنسیتی و نژادی.. این هم من منکرش نیستم و همیشه بوده و هست و خواهد بود... تنها راه کنترل انسان در گذشته توسط دین بوده و در جوامع مدرن ایجاد تفرقه بین جنسیت ها و نژاد ها و کنترل جمعیت هستش.

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۱۳:۰۱

آره به خاطر اینکه اصلا موج سوم فمینزیم چیزه سم زده ایی نیست تو غربی که نه تنها سال هاست زن ها برابرند تازه تو طلاق، نفقه، برخورد جامعه و ... تازه چیز های بالاتری از مرد دارن، الان به جایی رسیدن که میگن جنسیت یه ساختار اجتماعی و وجود خارجی نداره (Gender IS A Social Construct)!!! مثل موج دومشون میگفت زن ها یک موجود برتر و همجنس باز هستند و اگر زنی اینطوری نباشه خائنه (Political Lesbianism)! برابری زن و مرد بر اساس قانون اساسی در جامعه ممکنه ولی فمینزیم یه ایدئولوژی سیاسی که میخواد بگه هیچ فرقی بین مرد و زن نیست و هردوتاشون میتونن هرکاری اون یکی انجام میدرو انجام بدن، فمینزیم هیچ وقت دنبال حق نبوده و نیست مثل دین که روی کاغذ خیلی چیز ها میگه ولی تو عمل یه چیز دیگست، میتونی اینو توی غرب ببینی.

نمایش اسپویل
۴ دی ۱۳۹۷ ۰۳:۰۳

فمینزیم یک ایدئولوژی که هیچ چیزی نداشته به غیر از خودفروختگی جامعه تو غرب! شروع اش هم میشه توی موج دوم فمینزیم و دوران هیپی ها دید.

نمایش اسپویل
۳ دی ۱۳۹۷ ۲۳:۴۴

فمنیست ها طیف های مختلفی دارن،مثل هر مکتب اجتماعی و فلسفی دیگه.اما در کل اصل فمنیسم برابری زن و مرده. اتفاقا کاملا هم ممکنه.همیشه وقتی تغییری داره اتفاق میافته مخالف هست. اما تاریخ ثابت کرده که آخرش اونایی که حقشونو میخوان به حقشون میرسن.دیر و زود داره سوخت و سوز نداره.چقدم خوبه که سریال هایی مثل این سریال داره ساخته میشه. بله کاملا درست میگید داره چیزیو القا میکنه ، مثل هر فیلم و سریال دیگه. میشه بگید چیش بده؟ چون فمنیستیه؟ سینما داستان میگه،شرح میکنه، برداشت هر کسی متفاوته. اصلا اثر هنری همینه. شما یه نقاشیو میبینی یه برداشت میکنی یکی دیگه برداشت دیگه. و اینکه شما میگی فلانی رفته به انتخاب خودش با فلان کارگردان یه کاری کرده. شما از کجا میدونی؟چرا انقد زود قضاوت میکنی؟اصن اونحا بودی؟دیدی؟برات اتفاق افتاده؟ اینکه هالیوود و صنعت فیلم سازی فاسده که شکی توش نیست. حالا از هر نوع فسادی که فکرشو کنید. تبعیض جنسیتی و نژادی هم که کاملا واضحه.یه نگاهی به تاریخ هالیوود بندازی نمونه هاش زیادن ثابت شدن و بحثی هم توش نیست.

نمایش اسپویل