استون حواشی فیلم «قاتلین بالفطره» را به یاد میآورد که ۲۵ سال قبل ساخته شد و اثری پیشگویانه بود.
فیلم «قاتلین بالفطره» (Natural Born Killers) در سال ۱۹۹۴ روی پرده رفت و علیرغم اینکه برادران وارنر آن را در روزهای کمفروغ اواخر آگست عرضه کرده بود، صدرنشین شد و همچنان به عنوان یکی از فیلمهای کالت محبوب شناخته میشود.
نسخهی درجهبندی نشدهی این فیلم سهشنبه شب در جشنوارهی فیلم لس آنجلس با فرمت ۳۵ میلیمتری و با حضور «الیور استون» در سالن نمایش «اجیپشن» اکران شد. او در مصاحبه با «ایندیوایر» از پاسخ به پرسشهایی در خصوص کتاب خاطراتش که در سال ۲۰۲۰ منتشر میشود، اظهارات جنجالیاش در مورد پروپاگاندای همجنسگرایی در روسیه، و رابطهاش با پوتین تنها یک پاسخ دارد: «نمیخواهم در این باره صحبت کنم.»
«قاتلین بالفطره» از بسیاری جهات موجب خلق آثار سینمایی و تلویزیونی متعددی در مورد قاتلین زنجیرهای شد. «وودی هارلسون» و «جولیت لوئیس» در فیلم نقش دو قاتل روانی را ایفا میکنند و کشتاری به راه میاندازند که رسانههای امروز گزارشاتی از آن دست را با حرص و ولع پوشش میدهند. یک سال پس از اکران فیلم، محاکمهی «او.جی. سیمپسون» به جرم قتل به گونهای که هرگز پیش از آن سابقه نداشت بر جامعه حکمرانی کرد.
استون میگوید: «در سال ۱۹۹۰، احساس کردم که رسانه در حال تغییر و تحول است، به ویژه در نحوهی پوشش خشونت. همیشه وجود داشت اما پس از محاکمهی سیمپسون به مسیر دیگری هدایت شد. تا آن زمان اتفاقی مانند آن را ندیده بودم. در دوران جوانی با سنسیشنالیزم به کرات برخورد داشتم. اکنون تلویزیون موجب شده که این برانگیختگی احساسی گستردهتر از هر زمان دیگری باشد. محاکمهی او.جی. تقریباً در تمامی بخشهای خبری پوشش داده میشد. همهجا را پر کرده بود. فکر نمیکنم تلویزیون به اندازهی آن زمان سود کرده باشد، و فکر نمیکنم که آنها عقب نشسته باشند. بیش و کم از همان ایام بود که پوشش خبری قتل و سیاست به سرگرمی بدل شد.»
پس از اکران «قاتلین بالفطره» چند جنایت به تقلید از شخصیتهای روانی فیلم به وقوع پیوست. در مارس سال ۱۹۹۵، «بن داراس» و «سارا ادموندسن» در ایالتهای مرکزی آمریکا دست به کشتاری مشابه زدند و با دیدن «قاتلین بالفطره» و مصرف روانگردانها خود را آمادهی این ماجراجویی کرده بودند.
استون تأکید میکند که فیلمش خشونت را نمیستاید. او میگوید: «خشونت فیلم هجوآمیز بود. من سابقهی ساختن فیلمهایی با خشونت واقعگرایانه را هم دارم، اما این فیلم نه خشونتی واقعی، بلکه استعاری، دور از حقیقت داشت. «رادنی دانگرفیلد» در تنگ ماهی غرق میشود!»
استون در زمان انجام مصاحبه فیلم «جوکر» (Joker) را ندیده اما میگوید: «به نظر جالب میرسد... مثلاً شاید در مورد یک رئیس جمهور نارنجی رنگ باشد. ما در عصر «جوکر» زندگی میکنیم. فکر میکنم از لحاظ سنسیشنالیزم و خشونت، در مسیر مضامین «قاتلین بالفطره» گام بردارد.»
استون میگوید سریالهایی مانند «شکارچی ذهن» (Mindhunter) را نمیبیند، اما تأیید میکند که اسطورهی ضدقهرمان در آنچه در سینما و تلویزیون شاهدش هستیم حکمرانی میکند. او میگوید: «به هرکجا که نگاه کنید آن را میبینید. نمیخواهم بگویم که من دوست دارم چنین باشد. اما آینده یعنی قتل.» فیلم «قاتلین بالفطره» با ترانهی «آینده» (The Future) اثر «لئونارد کوهن» به پایان میرسد و خواننده دقیقاً همین ادعا را مطرح میکند.
«قاتلین بالفطره» که استایلهای چندگانهای از داکیودرام تا سیتکام را در هم آمیخت، اثری بود جاهطلبانه و دشوار و بازیگران ترجیح میدادند به این پروژه نزدیک نشوند. استون با اشاره به تکنیک تدوین دیوانهوار فیلم میگوید: «فیلم به گونهای خشونتی که بر قرن ما سایه انداخته را پیشبینی میکند، خشونتی که در تلویزیون آمریکا دیده میشود. به نحوهی تولید آگهیهای بازرگانی نگاه کنید – استایل آنها شلوغتر و شلوغتر و برانگیزانندهتر میشود. ما تعمداً این کار را کردیم.»
استون دربارهی مشکلات پیش روی تولید فیلم میگوید: «باور کنید مشکلاتی وجود داشتند. ما به سختی موفق شدیم برادران وارنر را راضی کنیم. آنها نگران خشونت فیلم بودند. فهرستی از بازیگران مرد را به من دادند و همگی پیشنهاد بازی را رد کردند.» اما در نهایت «وودی هارلسون» و «جولیت لوئیس» برای بازی در فیلم قراردادهایی به امضاء میرسانند و استون و همکارانش برای فیلمبرداری به نیومکزیکو، آریزونا، ایندیانا و ایلینوی میروند.
«کوئنتین تارانتینو» که فیلمنامهی اریجینال «قاتلین بالفطره» را به نگارش درآورده بود، یکی دیگر از افرادی بود که از تولید فیلم رضایت نداشت. استون فیلمنامه را با همکاری «دیوید ولوز» بازنویسی کرده میگوید: «ما فیلمنامهی اور را خریداری کردیم و همهی امور را به صورت قانونی پیش بردیم. پول زیادی پرداخت شد. او همه جا مصاحبه میکرد که از فیلم راضی نیست، کاری که به نظر من درست نبود. اما این تنها یکی از مشکلات پرشمار من بود. با این حال عملکرد خوبی داشتیم.»
کارگردان ۷۳ سالهی آمریکایی تأکید میکند که «قاتلین بالفطره» همچنان یک اثر «اریجینال و غریب» و پیشگویانه باقی ماند. او میگوید: «قرار بود جنون سیستم را به تمسخر بگیرد. زندگی آمریکایی در تلویزیون جریان دارد. در این شرایط، با این شوهای مسخره، مردم زندگی خود را وقف پول میکنند و از عشق محروم میمانند. مردم زندگی نمیکنند. آنها یک زندگی مصنوعی دارند. برنامههای ریلیتی مصنوعی است. بازیگری است. چه چیزی واقعی است؟ من از کجا بدانم؟»
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید