نسخه کرایتیریون که پارسال منتشر شد کیفیت فوق العاده ای داره.

همان مسیر، همان "حال و هوا"، همان روزها.. ادامه ای برازنده و مجلل بر "حال و هوای عشق". و اینبار با بنمایه هایی کمی مدرن تر و به روزتر. این فیلم که سومین اثر زیبا از سه گانه ی شاعرانه و عشقی کار وای ونگ هست برای من شعری بی زمانه. یک قطار بی برگشت از خاطرات چال شده که هر کوپه ی اون هنوز جایی در نیستی برای کسی یا دو نفری وجود داره. با ارجاعاتی ظریف به فیلم قبلی در قسمت اول (البته به زعم من) قاب های دوربین این شعر مصور فراموش نشدنی اند. موسیقی متن به غایت زیبا است. ترکیب رنگ و زاویه دوربین و نماهای کار شده همگی در نهایت هماهنگی و هدفمند هستند و هر فریم به تنهایی یک پوستر هنری یونیک و فاخر است. روایت داستان خاطرات عشاقی ممنوعه، مجبور، مومن و گمشده، از روزگاران طلایی هنگ کنگ و سنگاپور.. جزو پانزده فیلم برتری که اگر یک روز از زمین برم، حتما با خودم خواهم برد.

فقط میتونم بگم شاهکار... شاهکار میزانسن و نورپردازی و... اکثرا قسمت دوم این سه گانه رو بیشتر دوست دارن ولی نمیدونم چرا من این قسمت رو بیشتر دوست دارم! شاید هم زیادی سلیقه خودم رو دارم دخالت میدم! البته دو قسمت قبلی هم شاهکار هستن... به هیچ وجه این سه گانه زیبا رو از دست ندید!