«اگنس» (اندرسون) بر اثر ابتلا به سرطان در حال مرگ است. دو خواهرش، «کارین» (تولین) و «ماریا» (اولمان) بر بالینش آمده اند و «آنا» (سیلوان)، خدمتکار باوفا از او پرستاری می کند. رابطه ها بازبینی می شوند، خاطره ها بر می گردند و خواهران ظاهرآ به هم نزدیک تر می شوند، اما...
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید
armannella
armannella
۲۸ اسفند ۱۴۰۱ ۰۱:۴۲
سنگینی فیلم و دیالوگاش کمرکو شیکوند ! چه قاب هایی چه میزانسن هایی بعد دیدن این فیلم فهمیدم چرا برگمان رو کارگردان یونیکی در سینما میدونن !
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Mo.me.gashtil
Mo.me.gashtil
۱ آذر ۱۴۰۱ ۰۰:۱۰
فیلم خیلی خوبیه ، جزو بهترین فیلمای خوب کلاسیک هست و خیلی خوب به روابط خواهرانه و روابط روانشناختی میپردازه ... خود برگمان گفته « به غیر از فریادها و نجواها، همهی فیلمهای من میتوانند با یک فرم سیاه و سفید فکر شوند. » پس قطعا دیدنش خالی از لطف نیست ...
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
arrashzre
arrashzre
۹ خرداد ۱۴۰۰ ۱۷:۰۲
واقعا این رنگ قرمز چیه که انقد به خیلی از اثر ها زیبایی میبخشه
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
narmab
narmab
۱۷ مهر ۱۳۹۹ ۲۳:۵۴
بازی رنگ و موسیقی . نمادپردازی بینظیر برگمان . روایتی از درد و رنج و آرامشی که دست نیافتنی است . در نهایت شخصیت پردازی فوق العاده
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ
Rk
Rk
۲۷ تیر ۱۳۹۹ ۰۷:۲۶
And thus the cries and whispers fall silent...
۰
۰
برای امتیازدهی باید وارد شوید
پاسخ