الیو پتری
الیو پتری کارگردان، و فیلمنامهنویس ایتالیایی بود که در سالهای شصت تا هفتاد میلادی در ایتالیا یکی از تاثیرگذارترین کارگردانان بود. فیلم های او اکثرا دارای تمی سیاسی می باشد. این کارگردان در افتخاراتش جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان را به خاطر فیلم بازجویی شهروندی که هیچ شکی بهش وارد نیست(1970) را دارد.
پتری در 29 ژانویه سال 1929 در رم به دنیا آمد. او در دوران تحصیلش به دلایل سیاسی از مدرسه سن جوزپه دی مرودی، که مدرسه ای بود که به وسیله کشیش ها اداره می شد، اخراج شد. سپس به سازمان جوانان حزب کمونیست ایتالیا پیوست. او این حذب را در سال 1956 پس از شورش مجارستان ترک کرد. او با وجود ترک تحصیل و به کمک مطالعهٔ فراوان شخصیت خودش را شکل داد. او تنها با تماشای فیلم و کارآموزی در حوزه سینما به تجربیاتش افزود. فعالیتش را به عنوان منتقد سینمایی در روزنامهٔ "Unita" شروع کرد و سپس به عنوان همکار جوزپّه دِ سانتیس در فیلم "رم ساعت ۱۱" به سینما راه یافت. سپس چندین فیلم نامه برای فیلم هایی از قبیل دختر بدون مرد(1953) و روز عشق (1955) نوشت. اولین کارهایش با دوربین اش را با دو مستند به نام های یک قهرمان به دنیا میآید(۱۹۵۴)، مردان و گرگها (۱۹۵۶) و هفت قهرمان(۱۹۵۷) شروع کرد.
اولین فیلم این کارگردان ترور (1961) نام داشت که فیلمی جنایی بود که در 11 امین فستیوال فیلم برلین نمایش داده شد. از بازیگران آن میتوان به مارچلو ماسترویانی و میشلین پرل اشاره کرد. دومین فیلم بلندش روزهای شمارش شده (۱۹۶۲) نام داشت. سپس در نوشتن نگارش فیلمنامه فیلم کوتاه غولها (۱۹۶۳) مشارکت کرد. بعد از آن فیلم معلم ویجوانو(1963) را با اقتباس از کتاب لوچیو ماستروراندی کارگردانی کرد. اولین فیلم رنگی پتری دهمین قربانی (۱۹۶۵) نام داشت که با اقتباسی از داستان هفتمین قربانی نوشته رابرت شکلی ساخته شد. در این فیلم علمی تخیلی مارچلو ماسترویانی و اورزولا اندرس به همراه السا مارتینلی حضور داشتند. سپس فیلم به هرکس سهمش (۱۹۶۷) را که تریلری اقتباس شده از رمانی با همین عنوان نوشته لئوناردو شاشا را کارگردانی کرد. این فیلم برنده جایزه بهترین نمایش نامه از فستیوال فیلم کن در سال 1967 گردید.
فیلم بعدی پتری جایی آسوده در بیرون شهر (۱۹۶۸) نام دارد که در آن فرانکو نرو، ونسا ردگریو و جورجس گرت بازی می کنند. داستان این فیلم درباره تنهایی و عذاب عاشقانه یک هنرمند می باشد. این فیلم جایزه خرس نقره ای را در نوزدهمین جشنواره بین المللی فیلم برلین به دست آورد. سپس فیلم تحسین شده بازجویی از یک شهروند دور از سوءظن (۱۹۷۰) را کارگردانی کرد. این فیلم درام و جنایی با بازی جان ماریا ولونته، فلوریندا بولکن، و سالوو رندونه توانست برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در سال 1970 شود. داستان این فیلم درباره افسر پلیس عالی رتبه ای است که معشوقه خود را به قتل می رساند.
طبقه کارگر به بهشت میرود (۱۹۷۱) عنوان فیلم بعدی پتری می باشد که توانست جایزهٔ نخل طلای جشنواره فیلم کن را از آنِ خود کند. در این فیلم درام بازیگرانی از جمله جان ماریا ولونته، ماریآنجلا ملاتو و فلاویو بوچی ایفای نقش میکنند. این فیلم بر زندگی جامعه کارگر در ایتالیا متمرکز می شود. فیلم بعدی وی مالکیت دیگر دزدی نیست (۱۹۷۳) با بازی اوگو توگنازی و فلاویو بوچی نام دارد. این فیلم توانست وارد 23امین جشنواره بین المللی فیلم برلین گردد. این فیلم درباره نقش پول در جامعه و اینکه چگونه قدرت فرد را از بین می برد، می باشد. تودو مودو (۱۹۷۳) عنوان فیلم بعدی پتری می باشد که بر اساس رمانی نوشته لئوناردو شاشا درباره انحرافات روانشناسانه قدرت مفول بر دموکرات مسیحیت می باشد.
اخرین فیلم این کارگردان خبرهای خوب (۱۹۷۸) نام داشت که جانکارلو جانینی در آن بازی می کرد. پتری قبل از مرگش فیلمنامه ای به نام کی شب را نورانی میکند را نوشت که نتوانست آن را بسازد. در سال 1981، پتری به ژنو رفت و در تاریخ 10 نوامبر سال 1982 در سن 53 سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
فیلموگرافی
دیدگاهها
مهمان
برای ارسال دیدگاه باید وارد شوید