کارگردان «سگهای انباری» میگوید مرز نمایش خشونت در فیلمهایش کشتار حیوانات است.
«کوئنتین تارانتینو» در جشنواره کن توضیح داده است که مرز نمایش خشونت در فیلمهایش کجاست. کارگردان «روزی روزگاری در هالیوود» (Once Upon a Time in Hollywood) در کن میگوید هرگز حاضر نیست در یکی از فیلمهایش حیوانی را بکشد.
این کارگردان میگوید: «مشکل بزرگی با کشتن حیوانات در فیلمها دارم. این مرزی است که نمیتوانم از آن عبور کنم. همینطور حشرات. مگر اینکه قرار باشد یک مستند عجیب ببینم، حاضر نیستم برای دیدن مرگ واقعی پول بدهم. یکی از علتهای تأثیرگذار بودن سینما موهوم بودنش است.»
او ادامه میدهد: «به این دلیل است که میتوانم صحنههای خشن را تحمل کنم، چون داریم شوخی میکنیم. [اما] یک حیوان، یک سگ، یک لاما، یک مگس، یک موش، هیچ اهمیتی به فیلم لعنتی شما نمیدهد. حاضرم میلیونها موش را به کشتن دهم، اما لزوماً نمیخواهم یکی از آنها را برای یک فیلم بکشم یا ببینم که در یک فیلم کشته میشوند، چون برای دیدن مرگ واقعی پول نمیدهم.»
کارگردان «بیل را بکش» (Kill Bill) اضافه میکند: «تقریباً همیشه، این خشونت نیست که با آن مشکل دارم. یک فاکتور بیکفایتی در آن نهفته است.»
تارانتینو در عوض هیچ مخالفتی با استفاده از خشونت برای اصلاح نواقص تاریخ ندارد. او درباره «حرامزادههای بیشرف» (Inglourious Basterds) میگوید: «گوشهای نشستم و گفتم: «حالا چه کنم؟» سپس ناگهان، این فکر به ذهنم خطور کرد: «فقط آن مرد لعنتی را بکش. صبر کن ببینم، میتوانم؟» خوب بله، داستان خودم است.» اما در مورد «روزی روزگاری در هالیوود»، آن را نوشتم تا شارون [تیت] را نجات دهم و آن حرمزادهها را بکشم.»
تارانتینو میگوید «آکیرا کوروساوا» در فیلمهایش چنین تغییراتی ایجاد کرده است. این فیلمساز اخیراً فاش کرده است که فیلم دهم و آخر او «منتقد سینما» (The Movie Critic) در مورد ژورنالیست یک مجله پورن خواهد بود.