«مگان فاکس»: نگاه جنسی هالیوود مرا به فروپاشی روانی کشاند
«بدن جنیفر» (Jennifer’s Body) فیلم کالت ترسناک کمتر دیده شده‌ای است که سپتامبر امسال دهمین سالگرد اکرانش را جشن گرفت، اما انتشار آن فیلم اوقات خوشی را برای «مگان فاکس» ستاره‌ی فیلم رقم نزد. «بدن جنیفر» با بهره‌گیری از جذابیت‌های جنسی فاکس بازاریابی شد و این استراتژی پس از موفقیت «ترنسفورمرها» دیگر فیلم موفق فاکس، به یک سنت هالیوودی تبدیل شد. فاکس در مصاحبه‌ی تازه‌ای با «اینترتینمنت تونایت» می‌گوید نگاه جنسیت‌زده‌ی هالیوود رابطه‌ای اضطراب‌آوری میان او، مطبوعات و مردم شکل داده است.
فاکس می‌گوید: «تنها آن فیلم نبود، هر روز زندگی من، تمامی لحظات، هر پروژه‌ای که انتخاب می‌کردم و هر تهیه‌کننده‌ای که با او همکاری می‌کردم [تحت تأثیر این نگاه بود] و تا بالاترین حد افزایش پیدا کرد. فکر می‌کنم یک فروپاشی روانی واقعی را تجربه کردم و به حالتی رسیده بودم که دیگر نمی‌خواستم هیچ کاری انجام دهم.»
فاکس در ادامه می‌گوید: «نمی‌خواستم دیده شوم، نمی‌خواستم از من عکسی گرفته شود و با مجلات همکاری کنم و روی فرش قرمز قدم بگذارم، از ترس وجود این نگاه و به علت اطمینان از این مسئله که مسخره خواهم شد، یا آب دهان به سمت من پرتاب خواهد شد، یا کسی سرم فریاد خواهد کشید، یا سنگ به سمت من پرتاب خواهد کرد یا رفتار وحشیانه‌ای با من خواهد داشت تنها به این خاطر که از خانه بیرون آمده‌ام، نمی‌خواستم در مکان‌های عمومی دیده شوم... بنابراین لحظات بسیار تلخی را پس از آن از سر گذراندم.»
«بدن جنیفر» چندین سال پیش از شکل‌گیری جنبش‌هایی نظیر MeToo که رفتار هالیوود با زنان را بازتعریف کرد عرضه شد. فاکس می‌گوید اگر امروز با چنان نگاه جنسیت‌زده‌ای مواجه شده بود صدایش به گوش می‌رسید و در صورتی که در آن ایام معترض می‌شد شرایط بدتری را برای خود به وجود می‌آورد.
فاکس در فیلم «زیروویل» (Zeroville) به کارگردانی «جیمز فرانکو» که در آمریکا به اکران درآمده، در یکی از نقش‌های مکمل ظاهر شده است. نقش‌های بعدی او در فیلم‌های «مثل یک سگ فکر کن» (Think Like a Dog) و «آجر بزرگ طلایی» (Big Gold Brick) خواهد بود.