«میلوش فرمن» که به خاطر کارگردانی فیلم «دیوانه از قفس پرید» و «آمادئوس» شناخته شد در سن 86 سالگی درگذشت. او در سال 1932 در جمهوری چک متولد شد. پدرش جزو گروه مبارزه علیه آلمان نازی بود که به همراه مادرش در کمپ کار اجباری نازیها کشته شد.
پدر و مادر من مبارزان واقعی بودند و به همین دلیل جان خود را از دست دادند. سالها بعد، زمانی که من از سرزمین مادری و فرهنگم دور شدم، متوجه وجود این حس قوی مشترک با والدینم شدم.
او از سن کم به تئاتر و سینما علاقه مند شد و در آکادمی فیلم پراگ درس کارگردانی خواند. او در سال 1960 دو فیلم «Loves of a Blonde» و «The firemen’s Ball» را کارگردانی کرد و موفق به دریافت نامزدی اسکار در بخش بهترین فیلم خارجی شد. محبوبیت اصلی او در سال 1975 و پس از کارگردانی فیلم «دیوانه از قفس پرید» به دست آمد که موفق به دریافت پنج جایزه اسکار از جمله اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد. «فورمن» به صنف کاگردانان آمریکا گفت
من میخواستم این فیلم را کارگردانی کنم زیرا این فیلم داستان زندگی واقعی من در چک اسلواکی از زمان تولد در سال 1932 تا 1968 بود. حزب کمونیست برای من به عنوان پرستاری بود که به من میگفت چه میتوانم و نمیتوانم انجام دهم، چه میتوانم و نمیتوانم بگویم، کجا میتوانم و نمیتوانم بروم و چه کسی میتوانم باشم.
او دومین جایزه اسکار خود را با فیلم «آمادئوس» که بایوگرافی وولفگانگ آمادئوس موتزارت موزیسین معروف بود برنده شد. «فرمن» طرفدار مخالفان بود و برای افرادی همچون «رندال مکمورفی»، «لری فلینت»، و « وولفگانگ آمادئوس موتزارت» را که خلاف جامعه عمل میکردند ارج زیادی قائل بود. آنچه کارهای این کارگردان بزرگ را منحصر به فرد میکرد نحوه نمایش یک فیلم از دید یک انقلابی واقعی بود.